Nominal Forms
Infinitive: desquitar
Participle: desquitado
Gerund: desquitando
Indicative
Present
yo | desquito |
tú | desquitas |
él | desquita |
nosotros | desquitamos |
vosotros | desquitáis |
ellos | desquitan |
Perfect
yo | he desquitado |
tú | has desquitado |
él | ha desquitado |
nosotros | hemos desquitado |
vosotros | habéis desquitado |
ellos | han desquitado |
Past
yo | desquitaba |
tú | desquitabas |
él | desquitaba |
nosotros | desquitábamos |
vosotros | desquitabais |
ellos | desquitaban |
Pluperfect
yo | había desquitado |
tú | habías desquitado |
él | había desquitado |
nosotros | habíamos desquitado |
vosotros | habíais desquitado |
ellos | habían desquitado |
Preterite
yo | desquité |
tú | desquitaste |
él | desquitó |
nosotros | desquitamos |
vosotros | desquitasteis |
ellos | desquitaron |
Preterite Perfect
yo | hube desquitado |
tú | hubiste desquitado |
él | hubo desquitado |
nosotros | hubimos desquitado |
vosotros | hubisteis desquitado |
ellos | hubieron desquitado |
Future
yo | desquitaré |
tú | desquitarás |
él | desquitará |
nosotros | desquitaremos |
vosotros | desquitaréis |
ellos | desquitarán |
Future Perfect
yo | habré desquitado |
tú | habrás desquitado |
él | habrá desquitado |
nosotros | habremos desquitado |
vosotros | habréis desquitado |
ellos | habrán desquitado |
Subjunctive
Present
yo | desquite |
tú | desquites |
él | desquite |
nosotros | desquitemos |
vosotros | desquitéis |
ellos | desquiten |
Perfect
yo | haya desquitado |
tú | hayas desquitado |
él | haya desquitado |
nosotros | hayamos desquitado |
vosotros | hayáis desquitado |
ellos | hayan desquitado |
Past
yo | desquitara |
tú | desquitaras |
él | desquitara |
nosotros | desquitáramos |
vosotros | desquitarais |
ellos | desquitaran |
Past
yo | desquitase |
tú | desquitases |
él | desquitase |
nosotros | desquitásemos |
vosotros | desquitaseis |
ellos | desquitasen |
Pluperfect
yo | hubiera desquitado |
tú | hubieras desquitado |
él | hubiera desquitado |
nosotros | hubiéramos desquitado |
vosotros | hubierais desquitado |
ellos | hubieran desquitado |
Pluperfect
yo | hubiese desquitado |
tú | hubieses desquitado |
él | hubiese desquitado |
nosotros | hubiésemos desquitado |
vosotros | hubieseis desquitado |
ellos | hubiesen desquitado |
Future
yo | desquitare |
tú | desquitares |
él | desquitare |
nosotros | desquitáremos |
vosotros | desquitareis |
ellos | desquitaren |
Future Perfect
yo | hubiere desquitado |
tú | hubieres desquitado |
él | hubiere desquitado |
nosotros | hubiéremos desquitado |
vosotros | hubiereis desquitado |
ellos | hubieren desquitado |
Conditional
Present
yo | desquitaría |
tú | desquitarías |
él | desquitaría |
nosotros | desquitaríamos |
vosotros | desquitaríais |
ellos | desquitarían |
Perfect
yo | habría desquitado |
tú | habrías desquitado |
él | habría desquitado |
nosotros | habríamos desquitado |
vosotros | habríais desquitado |
ellos | habrían desquitado |
Imperative
Affirmative
tú | desquita |
él | desquite |
nosotros | desquitemos |
vosotros | desquitad |
ellos | desquiten |
Negative
no desquites |
no desquite |
no desquitemos |
no desquitéis |
no desquiten |
Voseo
In Spanish grammar, voseo is the use of vos -- instead of tú -- as a second-person singular pronoun, along with its associated verbal forms.
Indicative Present
General | desquitás |
Venezuelan | desquitáis |
Chilean | desquitái |
Indicative Present
Central America, Bolivia | desquités |
Río de la Plata region | desquites |
Chilean | desquitís |
Venezuela, Panama | desquitéis |
Imperative
desquitá
Verbs conjugated like 'desquitar'
ababillar,
ababillarse,
abacorar,
abadernar,
abajar,
abalar,
abaldonar,
abalear,
aballar,
aballestar,
abaluartar,
abanar,
abancalar,
abanderar,
abandonar,
abanear,
abaratar,
abarañar,
abarbechar,
abarloar, etc. (List truncated at 20 verbs)
Verbs similar to 'desquitar'
desquilar,
esquitar,
resquitar,
desahitar,
descuidar,
desjuntar,
despuntar,
desquejar,
desquiciar,
desquilatar,
Etymology
Cognates
-
Additional Information
I. De des- + quitar.
1. (figurado, -a, figuradamente, verbo pronominal). Tomar satisfacción o venganza.
2. (verbo pronominal,
transitivo). Recuperar lo perdido, especialmente en el juego.
FAM. Desquite.
SIN. 1. Vengar. 2. Resarcir.
Sample Sentences
-
Sólo una cosa estaba segura con Lobeiro: la honra de las mujeres: y no por virtud, sino porque no cojeaba de ese pie. Algunos de sus satélites, en cambio, bien se desquitaban. ¿Que si tenía satélites ? ¡Madre querida! Una hueste organizada en toda regla. Usted no dejará de recordar que cuando apareció en un monte el mayordomo del marqués de Ulloa, hace ya algunos [...]
(La voz de la conseja, t.I)